رشد دانه‌های مواد نانوساختار، در دمای محیط یا بالاتر به عنوان یکی از مهمترین چالش‌های پیش روی محققین علم مواد در زمینه نانوتکنولوژی مطرح بوده است. یکی از مهمترین روش‌های جلوگیری از رشد دانهها استفاده از توزیع ذرات فاز ثانویه می‌باشد. در این مقاله ابتدا مروری جامع بر تحقیقات متمرکز بر اصول تئوری رشد دانهها انجام شده و سپس با استفاده از محاسبات ریاضی و استفاده از الگوهای ارائه شده تاثیر حضور نانوذرات آلومینا بر اندازه دانه نهایی ترکیب بین فلزی RuAl نانوساختار مطرح می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که روابط سینتیکی متداول همچون در بسیاری از موارد نمیتواند الگوی مناسبی برای پیش‌بینی رفتار رشد دانه زمینه‌های نانوساختار باشد.
)
