گروه مهندسی مواد، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
چکیده
در تحقیق حاضر، تاثیر غلظت نانوذرات سیلیکا و دی اکسید تیتانیوم بر خواص آبگریزی بتن مورد مطالعه قرار گرفته است و شرایط بهینه مورد ارزیابی قرار گرفت. تشریح عملکرد پوششهای ابرآبگریز در کار حاضر به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است بطوریکه وقتی محلول نانویی به روش ریختهگری روی بتن اعمال میشود نانوذرات در بین خلل و فرج قرار میگیرند و شکافها را میپوشانند که سبب ایجاد زبری در ساختار سطحی بتن میشود. زبری بالای موجود در سطح بتن پوشش داده شده سبب ابرآبگریزی آن شد. در سطوح آبگریز زاویه تماس هر چه بالاتر باشد سطح آبگریزتر خواهد بود اگر این مقدار به 150 تا 180 درجه برسد سطح ابرآبگریز و در زاویه 90 تا 120 درجه سطح به آبگریزی خواهد رسید. جهت بررسی خواص آبگریزی، پوششی ابرآبگریز و آبگریزی از نانوذرات سیلیکا و نانوذرات دیاکسید تیتانیوم، بر روی بتن تهیه شد و خواص آن تحلیل گردید. بطوری که غلظت نانوذرات در پوشش مهمترین نقش را در آبگریزی و ابرآبگریزی ایفا میکنند. با توجه به خاصیت آبدوستی نانوذرات دیاکسید تیتانیوم هر چه غلظت آن در پوشش بالاتر رود از آبگریزی پوشش کاسته میشود در واقع وجود زبری در سطح پوشش و وجود انرژی سطحی پایین با افزودن نانوذرات سیلیکا امکانپذیر شد. در ادامه جهت تعیین آبگریزی پوشش از طریق آزمون تست زاویه تماس CA)) و مورفولوژی ایجاد شده در سطح از طریق آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد مطالعه قرار گرفت.
)